„Podoba mi się. Ale czy wypada?”

To jedno z najczęstszych zdań, które słyszę od ludzi, którzy stają przed moimi obrazami. Czują poruszenie. Ciekawość. Ale zaraz potem przychodzi głos w głowie:

 „Nie znam się.”

 „Nie wiem, czy to sztuka.”

 „Może lepiej coś tańszego?”

 „Czy to nie głupio tak sobie kupić obraz?”

A ja wtedy mówię: Nie. To nie głupio. To odważnie. Sztukę kupuje się sercem

Nie musisz: znać nazwisk, umieć mówić o barwach, znać historii sztuki.

Wystarczy, że: coś Cię zatrzymało, coś czujesz, chcesz mieć ten obraz blisko siebie.

To jest najlepsze możliwe kryterium wyboru.

A co z ceną?

Cena nie mówi o wartości emocjonalnej.

Moje obrazy są w edycji limitowanej, z certyfikatem, na papierze kolekcjonerskim – ale to wszystko ma znaczenie dopiero wtedy, gdy chcesz mieć ten obraz u siebie.

Bo jeśli obraz zostanie z Tobą na lata, jeśli będzie mówił do Ciebie codziennie – to znaczy, że to była dobra decyzja. Bez względu na cenę.

Jeśli nie wiesz, czy możesz – to znaczy, że już jesteś blisko.

Blisko siebie. Blisko sztuki. Wystarczy jeden krok – napisać, zapytać, odezwać się. 

Sztuka to nie luksus. Sztuka to spotkanie.